 |
 |
 |
|
|
CUKROWY BLUES Mój słodziutki cukrze, czyściutki, bielutki -jakie robisz psoty... z tobą żywot krótki. Wracam od dentysty, kieszonka dziurawa, gdzie są te pieniądze -to cukrowa sprawa! Wlokę ociężale me bolące stawy, przyczyniłeś „słodki” mym kostkom zabawy... Serce coś tam wolno, dziwnie jakoś pika, pewnie znów dostało cukrowego bzika! Do tego komarki mocno dzisiaj kłują, nawet przez ubranie krwio-drożdżówki czują Cukrze wybielony, chlorkiem wapnia kryty -czemu mi dokuczasz, stosując złe chwyty? Kocha cię reklama, w piórka cię ubiera, jak mam się otrząsnąć gdy mnie nikt nie wspiera? Muszę się obudzić... zdeptać twe kryształy, nie dam ci się łudzić, że zniszczysz świat cały! Liczba czytań: 1282 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject