Kresy marnego słowa...

Z oddali słyszę śpiew
i chmurki mi znajome
spięte pocałunkiem na zawsze,
otwiera się serce poruszone sztuką
namacalnie już tańczy
słysząc pierwsze brzdęki nut
surowe,czyste jak nie wiem
a w każdym,wolność usłana strumieniem
nie da się chadzać obok bez echa,
niezauważalnie,obojętnie.
Powoli dobiega mnie
omal niesłyszalnym szmerem
lecz z takim zębem,tą sprężyną
że trafia w sedno scenicznej swobody.
Poczuć tę aurę ożywczą
i niepokój czekania
co przewraca raz na zawsze
nieznane kresy marnego słowa.
Niewyobrażalne piękno
pojawia się znikąd,szokuje
niepostrzeżenie otacza
niczym wiatry na morzu,sprzyjające.

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny