Zabłąkana dusza

Nikt jej nie rozumie,
Nikt nie przytuli do serca.

Ona trwa w samotności,
Marzy żeby ktoś ją odnalazł.

Siedzi na kamieniu przy rowie.
Płacze zabłąkana dusza.

Aż tu nagle woła głos z nieba.
Ach… to Bóg.

Biegnie z radością na skroniach.
Jednak ktoś ją kocha, nie zapomniał.

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny