Moja wolność

Siedzę na krześle elektrycznym i czekam.
Czekanie to chyba najgorsza czynność, jaką muszę robić.
Doprowadzili mnie, posadzili.
Kajdany na rękach i nogach.
Na głowie dziwne metalowe blaszki,
a wszędzie kable, które tak mnie dręczą.
Siedzę i czekam, na kogoś odważnego.
Wszyscy tylko się patrzą i też czekają
Czekają razem ze mną, ale chyba nie na to samo.

Osądzili, wydali wyrok w imieniu prawa i są zadowoleni,
spokojni, że sprawiedliwi.
Większość zadecydowała o tym, że już nie zjem na śniadanie jajecznicy,
nie wypiję kubka kawy z mlekiem,
nie powiem już kocham Cię, przepraszam Ciebie, dziękuję Ci.
Siedzę na zimnym metalowym krześle i patrzę im prosto w oczy.
Każdy z nich, który przyzwala abym tu siedział
zasługuje na takie samo krzesło.

Wciąż czekam na odjazd pociągu gdzieś w nieznane,
niech już to się skończy, dość przedstawienia,
w którym moje życie gra główną rolę.
Opadnie kurtyna, zgasną światła a ja ujrzę światłość i
nie będę już czekał.

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny