 |
 |
 |
|
|
Samotnik I oto jestem... Wczoraj, dziś i jutro... Tak martwy jak i żywy... Tak wiecznie samotny... Płonący skrzącym ogniem rozpaczy... Wtulony w migocący płaszcz nocy Kogo straciłem? Gdzie upadł mój wyśniony anioł? Ten C.H.Ł.Ó.D. Ta toń przeklęta...Miliardem gorzkich ludzi wypełniona... ............................ A liche przedstawienie nadal trwa... Nie kończy mówić postać zduszona... Przyszłość przeszłości Przeszłość przyszłości Błyska... Pali się... Gaśnie... Liczba czytań: 1307 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject