 |
 |
 |
|
|
przyjaciele odchodzą powoli zanim odejdą na dobre jeszcze położą głowę na kolanach jeszcze raz spojrzą w oczy i milczeniem zgodnie potwierdzą to że są i zawsze będą odcisną w pamięci swoje istnienie ile miłości w takim spojrzeniu ile wierności i oddania człowiek do pięt nie dorasta zwłaszcza wierności się nie nauczy ile bólu w odchodzeniu nie trzeba słów by potwierdzić mała istota wielkie serce jeszcze większa dusza anioły które są wśród nas serce człowieka nigdy nie dorówna dusza człowieka taka malutka może tam za tęczowym mostem są bezkresne łąki i pola tam psie serca hasają do woli tam aniołom odejść musisz pozwolić Myślibórz, 02.08.2019 r. Liczba czytań: 270 || Liczba głosów: 1 
|
Copyright © 2006 - 2020 PoemProject