 |
 |
 |
|
|
Pod znakiem Indygo Czułam to cała sobą Słowa które wtedy chciały paść Wśród tych tomów pachnących miłością Widziałam to w twoich oczach I w tonie łamiącego się głosu Który przecież nigdy Ci się nie łamie Czułam w żarze przylegającego do mnie ramienia Czułam w tych ustach Które ochotę miałam pocałować Ten wieczór pod znakiem Indygo Pod znakiem słów które nie padły Choć wybrzmieć zdążyły A ja? Ja nie wiem... A może wiem... Ale przecież wiesz, że nie powiem Nie byłabym sobą... Więc możesz spróbować wyczytać to ze mnie Wierszem... Liczba czytań: 28 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject