Pamięci Magdaleny Żuk

Lubieżny się rozchodził śmiech,
diabelskie grały nuty,
a w dali pośród śpiących wierzb
zawodził wiatr okrutnie.

Pot, męskich perfum mdląca woń,
nachalne, żądne ręce,
potem cisza co nie koi
i kołaczące serce.

Czemu z twych oczu tylu ran
szaleństwo wyczytano,
dręczono nocą i za dnia,
nadzieję odbierano.

Więziono w szpitalnej sali,
jak zwierzę pochwycono,
czemu tobie żyć nie dali,
czemu cię zamęczono?

Teraz już wrócisz tu gdzie chcesz,
nim w dalszą ruszysz drogę,
...jeszcze gorących tyle łez
...i uśmiech Pana Boga.

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny