 |
 |
 |
|
|
i tak już będzie spojrzenia z których wiem coraz więcej niż sam o sobie dotąd wiedziałem bezcłowy dotyk którego ręce po dzień dzisiejszy zapamiętały milczące zdanie niedokończone a nawet wcale nie rozpoczęte myśl kołującą bezdźwięcznym dronem i ten niepokój zawsze i wszędzie jedynie róże w wazonie szklanym znajdują drogę rzadkim uśmiechom w pustym pokoju zwielokrotnianym łzą przezroczystą i wspomnień echem niekiedy tylko podświadomości uda się zbudzić by mieć na względzie przyszłość dla której nie ma przyszłości i tak już będzie ... i tak już będzie Liczba czytań: 367 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject