 |
 |
 |
|
|
wspomnienie o Stachu pamiętam jak się śmiałem z tych twoich sonetów kiedy mi je czytałeś przy starym śmietniku powiedziałeś że poznać prawdziwych poetów można nie po ich wierszach ale pamiętniku w którym to notowali i nad wyraz skrzętnie wszystko czego i o czym napisać się bali ukrywając przed światem rysy własnych pęknięć na sercach co nie były z damasceńskiej stali poprosiłeś mnie jeszcze żebym w razie czego zabrał sobie sonety a twój notes spalił zaciągnąłeś się dymem wydmuchując niebo potem żeśmy w duecie Bułata śpiewali coś że ziemia się wierci że ziemia się kręci tak jak prośba o pamięć by żyła w pamięci Liczba czytań: 489 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject