Południca

Przyszła z tchnieniem, w kremowej sukience,
w łanach zboża w upalne południe,
bez ożogu, bez sierpa w swej ręce,
włosy miała ogniste i cudne.

Blade lica a usta różane,
w złotych oczach bezwstydne spojrzenie,
suknię lekko miała potarganą,
bose stopy muskały o ziemię.

Ptactwo z krzykiem ku niebu wzleciało,
znikły barwne i białe motyle,
rozebrała się, pocałowała,
ręce lekko rzucając na szyję.

Choć niewinną się zdała pieszczota,
gorąc zaraz łaknącą wzbudziła,
uśmiechnęła się, patrzyła słodko,
z tym spojrzeniem się wdzięcznie wtopiła.

Włosy miała w nieładzie uroczym,
aż do kolan schodziły leniwie,
rozmarzenie w dużych, pięknych oczach,
zagłębiała się i podnosiła

Jęk się oplótł z okrzykiem rozkoszy,
zsunęła się, obok położyła,
falowały łany żytnich kłosów,
z szarobiałym, drżącym jeszcze wirem.

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny