Sonet rozchwiania

Może ten człowiek co w nas biegnie - chory


W szarych rozlewiskach - w rozpadlinach pamieci
jak znaleźć stronę w którą wichry poprzez żyły wieją
- a we mnie burzan – we mnie ziele szaleje


W jakie horyzonty ślepnących pejzaży
wpisac odbieganie od rąk wysoko tkliwych
napełnianych światłem bieli twego drżenia


Stoję w przestrzeni zabronionej ptakom
stoje przed toba jak przed wielkim płaczem
i nie dobiegnę rozchwianego nieba
na drewnianych schodach


I nie dobiegnę tamtej chwili – to ona mnie ściga
we łzie między nami boleśnie napietej

Może ten człowiek co w nas chory - kona

Aforyzm BAJKI Ciało Dla dzieci Erotyk Fantastyka FRASZKA HAIKU Inne Katyń Miasto Miłość Modlitwa MYŚL Nadzieja Niebo PATRIOTYZM Piekło Piosenka Polityczne POLSKA Przemijanie Przeznaczenie Przyjaźń Przyroda ROZMYŚLANIA Smoleńsk Śmierć Świat Wiara Wiersze świąteczne Wolność Wyobraźnia Życie

Ciepły Dramatyczny Drastyczny Inny Ironiczny Melancholijny Mroczny Namiętny Obojętny Optymistyczny Pesymistyczny Pogodny Smutny Spokojny Wesoły Zimny