 |
 |
 |
|
|
"Rodzi się słowo na betonie" Rodzi się słowo na betonie w blasku latarni grzeje się strwożone do chmur ucieka gdzie go nic nie dogoni tak smutne czasem i czasem samotne gdy tłumu dotknie w jego szumie ginie Rodzi się słowo na betonie oknem wypada znowu w świata szpony wgryza się w asfalt kruszy go powoli z piasku swój pałac świetlisty buduje lecz z jękiem wiatru w kropli deszczu tonie Liczba czytań: 1577 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject