 |
 |
 |
|
|
to nie to Samotność uczy pokory kolekcjonowania uśmiechu każdego człowieka w stronę twych zmęczonych źrenic Cierpienie uczy cierpliwości przeglądając swą kolekcję nawarstwiasz ciszę czekasz zerkając przez siebie na rozpadające się ściany twojego domostwa Bezsilność uczy kochać ciszę bezgłośnego wyrazistego krzyku A ty prosisz wiatr by go poniósł na swym bezczasowym grzbiecie Pustka uczy patrzeć I na nowo każde definiować siebie Słowa pokazują swą obłudną naturę kpiąco ustawiają się w szeregi Odczuwasz tyle że nic nie umiesz powiedzieć Nie Nie ujmiesz tego w słowa Szukasz prawd które nie istnieją to tylko twierdzenia filozofie przekonania nie ma prawdy nawet dla ciebie Z chwilą pierwszego głebokiego wdechu wchłonąłeś śmierć w swoje płuca O tym tylko pamiętaj To fakt Nie prawda. Liczba czytań: 1179 || Liczba głosów: 0 
|
Copyright © 2006 - 2018 PoemProject